Ресейде де телепатия төңірегінде зерттеу жұмыстары жүргізілуде. Ресей бір кездері материализмді жақтағанмен, капиталистік елдерге қарағанда телепатия арқылы байланыс құру жолдарын іске асыруға олардан анағұрлым ерте зерттеу жұмыстарын бастаған. 50 шақты адамнан тұратын ғалымдар тобы осы салада біршама тәжірибелерді жүзеге асырды. Олар 300 шақырым жердегі электр мен жарықтан ажыратылған арнайы бөлмедегі адаммен телепатиялық сөйлесу тәсілі немесе сәуегей көріпкелдер арқылы 30-40 беттік хабарлар алу және мұны ешкімге білдірместен жасаудың жолын қарастырған.

Өзге тыңдау құрылғыларына сезіліп қалмау үшін теңіз түбінде де дәл осы тәсілмен сөйлесу жолдарын қарастыруда. Осылайша 3000 шақырым жердегі адаммен сөйлесіп, қандай да бір бақылаушыларға ұсталып қалмауды, ешкімге білдірмеуді, көріпкелдер арқылы 30-40 беттік хабар алуды мақсат етуде.

Осындай метафизикалық тәсілмен байланыс орнату мәселесі материалистік елдерде де жұрттың үлкен қызығушылығын тудырып отырды. Демек, бұдан: пайғамбар мұғжизасы мен әулиелердің кереметін және рухтың сезуін жоққа шығаруға ешбір негіз жоқ деген қорытынды шығаруға болады. Сондай-ақ, осындай таңғажайып құбылыстардың біреуінің жұртшылықтың назарына ілігіп отырғанын, мұғжизаға қол сілтеп өтіп кете алмайтындығымыздың бір дәлелі болса керек. Енді бұдан былай зиялы қауымның арасындағы кейбір оқымыстылар әулиелердің кереметін, алдын-ала сезуін галлюцинация[1] деп жоққа шығара алмайды. Бұл ғасырда механикалық физиканың негіздері біртіндеп ыдырай бастады әрі физиканың ескірген қағидалары көз алдымызда уақыт өткен сайын өз-өзінен қирап жатыр. 

Кім біледі, бәлкім, жақын болашақта физикалық әлем мен табиғаттың өздерінен тысқары күштерге мойынсұнғанын көретін шығармыз. Табиғат әлгі күштердің алдында тізе бүгер. Материя да тығырыққа тірелер. Сөз жоқ, материяны рух, періште секілді метафизикалық[2] күштер басқарар.

Барлық нәрсенің өзегі рух болғандықтан материя оған бағынышты. Сондықтан рух метафизикалық әлемді тамашалап, әр нәрсенің ішкі қыр-сырын, яғни ойдағы нәрселерді оқи алады.

Қазіргі кезде бүкіл әлемде тәптіштеп зерттеліп жатқан телепатия, болашақтан хабар беру, алыс жерлермен хабарласу секілді жайттар, мұсылмандар үшін ежелден белгілі құбылыстар еді. Алайда, белгілі бір кезеңдерде біздер мұны «әулиенің кереметі» деп айтуға бата алмайтындай дәрежеге жеттік. «Бұл – әулие кісілердің адамның жан дүниесін сезе білуі, ойлаған нәрселерін оқи білуі», – деп айтқанымызда, «Ойпырм-ай, бізге күлмес пе екен. Әйтеуір, мазаққа қалмасақ болғаны», – деп үрейленіп келдік. Және «Бұл – бір әулиенің басқа бір әулиенің елес денесімен байланыс орнатып, сөйлесуі», – деген сөзіміз үшін жұрттың мазағына ұшырайтын кездерді басымыздан өткердік. Ал қазір ше? Заман өзгеріп, дінсіз адамдардың өзі осы мәселелер туралы айтатын болды. Кітаптарда, журналдарда осы мәселелер туралы жаза алатындай жағдайға жеттік. Көпшілікке мәлім, сопылық жолмен өздерін рухани жақтан жетілдірген әулие кісілердің қол жеткізген ең алғашқы мәртебесі – қабірдегі оқиғалардан хабардар болуы. Олар қабірдің басында тұрып, сонда жатқан адамның жағдайы туралы айтады. Не болмаса әлемнің екінші ұшындағы бір оқиғаны, мәселен, бір кеменің суға батып бара жатқанын айтып беріп, айналасындағыларды ескертеді. Әулиелердің айтқан сөздерінің телепатиямен байланысы жоқ. Мысал ретінде бала кезімде басымнан өткен жүздеген оқиғалардың бір-екеуін айтып берейін. Бір күні аса құрметті Мұхаммед Лұтфи[3] ұстазымның жанына барған едім. Қасымда басқа шәкірттер де бар. Ол кісінің көзі көрмейтін. Медресенің алдына келіп, есіктің қиығынан ішке көз салғанымызда, қарбыз көрдік. Сілекейіміз шұбырып қоя берді. Ол кісі бізді көрген де, не дегенімізді естіген де жоқ еді. Дереу есікті ашты да, «Қане, ішке кіріңдер. Мен пәленшені шақырайын. Сендерге қарбыздан дәм татырсын», – деп ілтипат көрсетті.

Қаржы жағынан қатты қиналып жүрген кезде бір күні үш-төрт досыммен бірге тағы да сол кісіге бардық. Қолынан сүйіп, жанына отырдық. Әрине, жағдайымды айта алмадым. Ол жерде бізден басқа сол төңіректегі ауқатты адамдардың бірнешеуі де бар еді. Кенет былай деді: «Мен қазір мына шәкіртіме оқыған арабша кітаптарынан бірнеше сұрақ қоямын. Егер жауап берсе, барлығың оған 10 лирадан ақша бересіңдер». Сөйтті де сол кезде оқып жүрген Молла Жамидың кітабының адыңғы беттерінен, ең жақсы білетін тақырыптарымнан сауал қойды. Бұл оқиға 1953 жылы болған еді.

Қысылған сәтте ең жақсы білетін тақырыптарымнан сауал қойып жәрдемдескеніне қарап, біздің қағаздағы жазуды оқығанымыз сияқты әулие кісілер де көңіл сарайымызда болып жатқан жайттарды оқи алатынына көзім жетті. Енді осыларды біз білетін физикалық заңдылықтармен түсіндіре аламыз ба?

Кей күндері қағазға оралған інжір келетін. Інжірлердің не жанында отырғандардың санын білмесе де, «Әркімге үш-үшеуден тарат», – дейтін. Таратқанда бәріне бірдей жететінін көретінбіз. Төрт-төрттен таратса, олай шықпас еді. Тағы бірде «Анау жердегі кеселерді әкеліп, келгендерге шай құйып бер», – дейтін. Кеселерді әкеліп, шай құйып берген кезде әркімге бір кеседен шай тигеніне таң қалатынбыз.

Мұндай оқиғалар бір-екі мәрте болса, «кездейсоқтық» деп өтіп кетер едік. Алайда бір отырыс-та, бәлкім, елу мәрте болып жатса, онда оған «Құдай өзі сәйкес келтіріп отыр», – деп айтуға тура келеді. Бір құдси хадисте айтылғандай, Аллаһ тағала өзінің сүйікті құлдарының «көретін көзі, еститін құлағы, ұстайтын қолы болады». Бұл – ерекше бір мәртебе әрі адамға берілген тәңірлік сый.

 "Иман аясында" кітабынан алынды

[1]     Миға зақым келгендіктен, көзге әр нәрсенің елестеуі, құлақтың қағыс естуі (ауд.). 

[2]     Әлемнің мәні туралы, адам тәжірибесі арқылы тануға келмейтін болмыстар (періште, жан т.б.) туралы ұғымдар (ауд.).

[3]     Мұхаммед Лұтфи немесе Алварлы Эфе (1868-1956) ақын, сопы, Шығыс Анадолының рухани ұстазы болған кісі.